แพ็กเกจตรวจสุขภาพประจำปีมีประโยชน์หลายด้าน ดังนี้:

1. การตรวจหาโรคในระยะเริ่มแรก: การตรวจสุขภาพประจำปีช่วยในการตรวจพบความผิดปกติหรือโรคในระยะเริ่มแรก ซึ่งถือว่าเป็นช่วงที่การรักษามักจะได้ผลดีที่สุด

2. การป้องกันโรค: การตรวจสุขภาพช่วยในการประเมินความเสี่ยงต่อการเกิดโรคต่าง ๆ เช่น โรคหัวใจ เบาหวาน และความดันโลหิตสูง ซึ่งสามารถดำเนินการป้องกันหรือปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตเพื่อลดความเสี่ยง

3. การวางแผนสุขภาพ: แพทย์สามารถให้คำแนะนำเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพ การควบคุมน้ำหนัก การเลิกบุหรี่ และเสริมสร้างพฤติกรรมการกินที่ดี

4. การติดตามสุขภาพ: การตรวจสุขภาพอย่างต่อเนื่องช่วยให้สามารถติดตามผลของการรักษา หรือผลของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมได้ เช่น การควบคุมระดับน้ำตาลหรือไขมันในเลือด

5. ความสบายใจ: การเข้ารับการตรวจสุขภาพช่วยให้หลายคนรู้สึกอุ่นใจเมื่อทราบว่าตัวเองมีสุขภาพแข็งแรง ซึ่งเป็นการลดความเครียดและความกังวลที่ไม่จำเป็น

โดยรวมแล้ว การตรวจสุขภาพประจำปีเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการส่งเสริมสุขภาพ และช่วยในการดูแลร่างกายในระยะยาว

รวจสุขภาพประจำปีมักจะครอบคลุมการตรวจที่หลากหลาย ซึ่งอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสถานพยาบาลและรายละเอียดของแพ็กเกจนั้น ๆ แต่โดยทั่วไปแล้วจะมีการตรวจพื้นฐานดังนี้:

1. การซักประวัติและตรวจร่างกายทั่วไป: ตรวจสอบประวัติสุขภาพ การทำงานของระบบต่าง ๆ และวัดความดันโลหิต ชีพจร ส่วนสูง น้ำหนัก และดัชนีมวลกาย (BMI)

2. การตรวจเลือด:

   • ตรวจความสมบูรณ์ของเม็ดเลือด (Complete Blood Count - CBC)

   • ตรวจระดับน้ำตาลในเลือด (Fasting Blood Sugar - FBS)

   • ตรวจไขมันในเลือด (Cholesterol, Triglycerides, HDL, LDL)

   • การตรวจการทำงานของตับ (Liver Function Test)

   • การตรวจการทำงานของไต (Kidney Function Test)

3. การตรวจปัสสาวะ: วิเคราะห์ปัสสาวะเพื่อหาความผิดปกติ

4. การตรวจเอกซเรย์ทรวงอก (Chest X-ray): เพื่อตรวจสุขภาพของปอดและหัวใจ

5. การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ (Electrocardiogram - EKG/ECG): เพื่อตรวจสอบการทำงานของหัวใจ

6. การตรวจอื่น ๆ ที่อาจรวมถึง:

   • การตรวจหามะเร็งเฉพาะเพศ เช่น การตรวจมะเร็งเต้านม การตรวจมะเร็งปากมดลูกในผู้หญิง หรือการตรวจมะเร็งต่อมลูกหมากในผู้ชาย

   • การตรวจความหนาแน่นของมวลกระดูก เพื่อประเมินความเสี่ยงของโรคกระดูกพรุน

   • การตรวจวัดการทำงานของต่อมไทรอยด์

แพ็กเกจตรวจสุขภาพประจำปีอาจมีสิทธิประโยชน์และความคุ้มครองที่แตกต่างกันไปตามการเลือกซื้อ ผู้ที่สนใจควรตรวจสอบรายละเอียดเพิ่มเติมจากผู้ให้บริการเพื่อตอบสนองต่อความต้องการและความเสี่ยงสุขภาพส่วนบุคคล

กดเพื่อดูรายละเอียดแพ็กเกจตรวจสุขภาพประจำปี 

ความดันโลหิตสูง (Hypertension) เป็นภาวะที่มีความดันภายในหลอดเลือดสูงเกินเกณฑ์มาตรฐานอย่างต่อเนื่อง ซึ่งอาจนำไปสู่ความเสี่ยงต่อโรคหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง โรคไต และภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ ที่ร้ายแรงในร่างกายได้ เนื่องจากความดันโลหิตสูงมักไม่แสดงอาการในระยะแรก ๆ จึงมีฉายาว่า "นักฆ่าเงียบ" ดังนั้นการตรวจวัดความดันโลหิตจึงเป็นสิ่งสำคัญในการดูแลสุขภาพ

การตรวจความดันโลหิต:

1. การใช้เครื่องวัดความดันโลหิต (Sphygmomanometer):

   • มีทั้งเครื่องแบบดิจิตอลและแบบที่ใช้ปรอทหรือแอนะรอยด์

   • สามารถตรวจวัดได้ที่โรงพยาบาล สถานพยาบาล หรือคลินิก รวมถึงสามารถซื้อเครื่องสำหรับใช้ที่บ้านได้

2. ขั้นตอนการตรวจวัด:

   • นั่งพัก: ควรพักผ่อนอย่างน้อย 5 นาทีในท่านั่งสบาย ๆ ก่อนการวัด

   • แขนที่ถูกวัด: วางแขนบนโต๊ะให้อยู่ในระดับหัวใจ

   • พันแถบวัด: พันแถบวัดรอบต้นแขนเหนือข้อศอกประมาณ 1 นิ้ว

   • เริ่มการวัด: ตามคำแนะนำของเครื่องที่ใช้ เลือกการใช้แบบดิจิตอลเพราะจะใช้งานง่ายและสะดวก

3. การแปลผล:

   • ความดันโลหิตประกอบด้วยตัวเลขสองตัว ได้แก่ ตัวเลข Systolic (ความดันตัวบน) และ Diastolic (ความดันตัวล่าง)

   • ปกติแล้ว ความดันโลหิตในผู้ใหญ่ควรอยู่ประมาณ:

     • Systolic: น้อยกว่า 120 mmHg

     • Diastolic: น้อยกว่า 80 mmHg

4. ความหมายของระดับความดันโลหิต:

   • ปกติ: Systolic ต่ำกว่า 120 และ Diastolic ต่ำกว่า 80

   • ระดับค่อนข้างสูง: Systolic ระหว่าง 120-129 และ Diastolic ต่ำกว่า 80

   • ระดับความดันสูงขั้นที่ 1: Systolic 130-139 หรือ Diastolic 80-89

   • ระดับความดันสูงขั้นที่ 2: Systolic 140 ขึ้นไป หรือ Diastolic 90 ขึ้นไป

   • วิกฤตความดันสูง: Systolic สูงกว่า 180 และ/หรือ Diastolic สูงกว่า 120

หากพบว่าความดันโลหิตสูงเกินค่าที่กำหนด ควรปรึกษาแพทย์เพื่อการวินิจฉัยและการจัดการที่เหมาะสม การควบคุมความดันโลหิตสามารถทำได้ผ่านการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต การรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพ การออกกำลังกายสม่ำเสมอ การลดน้ำหนัก และในบางกรณีอาจต้องใช้ยาช่วยควบคุมความดันโลหิต

การเบื้องต้นของโรคเบาหวาน

หากไม่รักษาหรือควบคุม อาจมีอาการของภาวะน้ำตาลในเลือดสูง ดังนี้

ปัสสาวะบ่อย โดยเฉพาะในเวลากลางคืน

รู้สึกกระหายน้ำมาก ต้องดื่มน้ำเยอะๆ

เหนื่อยล้า อ่อนเพลียรุนแรง

น้ำหนักลดแม้จะไม่ได้ตั้งใจลดน้ำหนัก

สายตาพร่ามัว มองเห็นไม่ชัดเจน

การป้องกันและรักษาโรคเบาหวาน

#โรคเบาหวานชนิดที่ 1 ไม่สามารถป้องกันได้ ต้องรักษาด้วยการใช้ยาฉีดอินซูลินเข้าร่างกายเป็นประจำ โดยแพทย์จะเป็นผู้กำหนดว่าผู้ป่วยแต่ละรายต้องฉีดอินซูลินเข้าร่างกายปริมาณเท่าใด

#ส่วนโรคเบาหวานชนิดที่ 2 สามารถป้องกันหรือลดความเสี่ยงได้ด้วยการใช้ชีวิตประจำวันแบบดีต่อสุขภาพ เช่น ออกกำลังกายเป็นประจำ รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ควบคุมน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์สุขภาพดี อย่าปล่อยให้อ้วน ลงพุง สำหรับผู้ที่ป่วยเป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 แนะนำให้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมดังกล่าว ร่วมกับการกินยาตามแพทย์สั่ง หากคุณดูแลร่างกายดีๆ อาจไม่จำเป็นต้องกินยารักษาเบาหวานไปตลอด

ตรวจเบาหวานที่ยู คลินิกแล็บ ตรวจเลือด ตรวจสุขภาพ ขอนแก่น

กดเพื่อดูรายละเอียด โรคติดต่อทางเพศสัมพันธุ์

การตรวจระดับฮอร์โมนในร่างกายสามารถช่วยประเมินและวินิจฉัยความผิดปกติหรือความไม่สมดุลของฮอร์โมน ซึ่งมีความสำคัญต่อการทำงานของระบบต่าง ๆ ในร่างกาย การตรวจระดับฮอร์โมนที่พบได้บ่อย ได้แก่:

1. ฮอร์โมนไทรอยด์ (Thyroid Hormones):

   • ตรวจ freeT3, freeT4 และ TSH เพื่อตรวจการทำงานของต่อมไทรอยด์ ซึ่งมีผลต่อการเผาผลาญพลังงานและความสมดุลของระบบต่าง ๆ ในร่างกาย

2. ฮอร์โมนเพศ (Sex Hormones):

   • ในเพศหญิง: เอสโตรเจน (Estrogen) และโปรเจสเตอโรน (Progesterone)

   • ในเพศชาย: เทสโทสเตอโรน (Testosterone)

   • เพื่อประเมินภาวะเจริญพันธุ์ ความสมดุลทางเพศ และการทำงานของระบบสืบพันธุ์

3. ฮอร์โมนคอร์ติซอล (Cortisol):

   • เกี่ยวข้องกับการตอบสนองต่อความเครียดและการเผาผลาญพลังงาน

4. ฮอร์โมนอินซูลิน (Insulin):

   • ใช้ในการประเมินการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ซึ่งมีความสำคัญต่อการวินิจฉัยเบาหวาน

5. ฮอร์โมนโกรท (Growth Hormone, GH):

   • เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตและการพัฒนาของเนื้อเยื่อ

6. ฮอร์โมนพาราไทรอยด์ (Parathyroid Hormone, PTH):

   • มีบทบาทในการควบคุมระดับแคลเซียมในเลือด

7. ฮอร์โมนพริแลคติน (Prolactin):

   • มีความสำคัญต่อการหลั่งน้ำนมและการพัฒนาของต่อมน้ำนมหลังการคลอด

ประโยชน์ของการตรวจระดับฮอร์โมน:

1. ช่วยวินิจฉัยโรค: ช่วยระบุและวินิจฉัยความผิดปกติที่เกิดจากฮอร์โมน เช่น โรคไทรอยด์ เบาหวาน ความบกพร่องทางเพศ เป็นต้น

2. ประเมินภาวะเจริญพันธุ์: ช่วยประเมินความพร้อมในการเจริญพันธุ์และปัญหาทางระบบสืบพันธุ์

3. ติดตามและประเมินการรักษา: ช่วยในการติดตามผลการรักษาเพื่อปรับปรุงการดูแลสุขภาพ

4. ประเมินความเครียดและภาวะทางจิตใจ: เนื่องจากฮอร์โมนมีผลต่ออารมณ์และสภาพจิตใจ การตรวจสามารถช่วยในการประเมินปัญหาเหล่านี้

ควรปรึกษาแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์เพื่อขอคำแนะนำเกี่ยวกับการตรวจที่เหมาะสมตามความจำเป็นและสภาพสุขภาพของบุคคลนั้น ๆ

การตรวจภูมิแพ้อาหารเป็นวิธีที่ใช้ในการวินิจฉัยว่าบุคคลมีอาการแพ้อาหารชนิดใดและระดับความรุนแรงของการแพ้อาหารนั้นคือตัวอะไรบ้าง โดยทั่วไปแล้วการแพ้อาหารเกิดจากการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันต่อโปรตีนในอาหารบางชนิดที่ระบบ immune system มองว่าเป็นอันตราย

วิธีการตรวจภูมิแพ้อาหารแบ่งออกเป็นหลายประเภท ดังนี้:

1. การตรวจผิวหนัง (Skin Prick Test):

   • ใช้การหยดสารก่อภูมิแพ้ต่าง ๆ ลงบนผิวหนัง แล้วใช้เข็มเล็ก ๆ เจาะผ่านสารและผิวหนังชั้นบนเพื่อตรวจสอบปฏิกิริยาภูมิแพ้ หากมีการบวมแดงหรือผื่นขึ้นก็แสดงว่ามีการแพ้ต่อสารนั้น

2. การตรวจเลือด (Specific IgE Blood Test):

   • วัดระดับแอนติบอดี IgE ที่ร่างกายสร้างขึ้นเป็นการตอบสนองต่อสารก่อภูมิแพ้ในอาหาร ซึ่งช่วยบ่งชี้ว่าอาจมีการแพ้ต่ออาหารชนิดนั้น
     
     Specific IgE Blood Test เป็นการตรวจเลือดที่ใช้วัดระดับแอนติบอดีชนิด IgE (Immunoglobulin E) ที่ร่างกายผลิตขึ้นเพื่อตอบสนองต่อสารก่อภูมิแพ้ชนิดต่าง ๆ ซึ่งในกรณีของการแพ้อาหาร การตรวจนี้จะช่วยให้ทราบว่าร่างกายมีการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันต่ออาหารชนิดใดบ้าง

ข้อดีของ Specific IgE Blood Test:

1. ไม่ต้องเสี่ยงกับการแพ้: ต่างจากการตรวจผิวหนังที่บางครั้งต้องสัมผัสกับสารก่อภูมิแพ้โดยตรง การตรวจเลือดไม่ทำให้เกิดการสัมผัสโดยตรงกับสารก่อภูมิแพ้ จึงไม่มีความเสี่ยงที่จะเกิดปฏิกิริยาภูมิแพ้รุนแรงระหว่างการทดสอบ

2. สะดวกและแม่นยำ: สามารถตรวจสอบสารก่อภูมิแพ้หลายชนิดได้ในการตรวจครั้งเดียว และสามารถใช้ได้ในกลุ่มผู้ที่มีข้อจำกัดในการทดสอบผิวหนัง เช่น ผู้ที่มีปัญหาผิวหนังหรือกินยาต้านฮิสตามีนอยู่

3. สามารถใช้ได้ในทุกวัย: การตรวจเลือดเป็นวิธีที่ไม่เจ็บปวดและสามารถใช้ได้ในคนทุกวัย ตั้งแต่เด็กเล็กจนถึงผู้สูงอายุ

4. เป็นมาตรฐานที่ยอมรับ: เป็นการตรวจที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในระดับสากล และเป็นส่วนหนึ่งของการตรวจวินิจฉัยทางการแพทย์ที่ถูกต้องและเชื่อถือได้

อย่างไรก็ตาม ผลการตรวจ Specific IgE ควรได้รับการตีความโดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ เพราะว่าระดับ IgE ที่สูงอาจไม่ได้สื่อถึงการแพ้อย่างเฉียบพลันทุกครั้ง ดังนั้นควรใช้ผลการตรวจนี้ประกอบกับข้อมูลอื่น ๆ ทางการแพทย์เพื่อการวินิจฉัยที่แม่นยำและการจัดการที่เหมาะสม.

2. • 
     
     

3. การทดสอบการบริโภคอาหาร (Oral Food Challenge):

   • เป็นการทดสอบในสภาวะควบคุมทางการแพทย์โดยให้บริโภคอาหารที่สงสัยว่าแพ้ในปริมาณน้อยเพื่อดูอาการตอบสนอง วิธีนี้เป็นวิธีที่แม่นยำที่สุดแต่ควรอยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์

4. การบันทึกอาการจากการรับประทานอาหาร (Elimination Diet):

   • ให้ผู้ป่วยงดการรับประทานอาหารที่สงสัยว่าแพ้ แล้วค่อย ๆ นำอาหารกลับมาบริโภคทีละอย่างเพื่อดูว่ามีการตอบสนองหรืออาการแพ้เกิดขึ้นหรือไม่

กดเพื่อดูรายละเอียดตรวจคัดกรองดาวน์ซินโดรม